غمگینم

یه چیزی هی یادم میاد... وقتی وسائلا رو برده بودیم توی خونه ی قبلی یه روزی وایساده بودم لب پنجره ی پذیرایی و از ارتفاع دور دورا رو نگا میکردم و فک میکردم...

 همش میترسیدم نگران بودم از زندگی دو نفرمون زیر یه سقف... اتفاقایی که قراره پیش بیاد و ... اما بعدش روز به روز همه چیز قشنگ تَر شد و وقتی به فکرای لب پنجره ای فک میکردم لبخندم میومد که هیچ کدومش اونطوری نشد که من فک میکردم... حالا که اومدیم توی این خونه جدیده خونه ی خودمون که کلی واسش لحظه شماری میکردیم خیلی چیزا اون طوری نیس که من میخام!!! مثلا همین قضیه کارت ! همش آرزو میکنم یه شرایطی شده بود که تو توی اون موقعیت قبلی مونده بودی و هیچ وقت توی این کار جدید که شاید واسه خیلیا سکوی پرتابه نمیومدی :(